tzw. Ruina-najstarszy kościół Inowrocławia i jeden z najstarszych na Kujawach, sięgający metryką końca XII wieku. Pełni funkcję kościoła parafialnego, a od 2008 r. nosi tytuł bazyliki mniejszej. Jest to kościół w stylu romańskim, pochodzący z końca XII lub początku XIII wieku. Znaczna, jak na kościół jednonawowy, szerokość korpusu pozwala przypuszczać, że pierwotnie planowano podział wnętrza na trzy nawy, który nie został jednak zrealizowany. W XV wieku prezbiterium zostało przedłużone w kierunku wschodnim, a półkolista apsyda zastąpiona zamknięciem wielobocznym, opiętym przyporami. W końcu XVIII w. odbudowano częściowo zawaloną wieżę południową i ponownie przebudowano prezbiterium, zamykając je ścianą prostą. Zniszczony w pożarze 1834 roku, kościół znajdował się w stanie ruiny. W latach 1901-1902 został poddany rekonstrukcji. Oprócz usunięcia skutków pożaru odtworzono wtedy m.in. półkolistą apsydę. Kolejną restaurację, połączoną z dalszą reromanizacją, budowla przeszła w latach 50. XX w. W obecnej bryle kościoła najbardziej autentycznymi częściami są przyziemie wieży południowej i północny mur nawy. Wśród wyposażenia najcenniejsza jest gotycka rzeźba Uśmiechniętej Madonny i Dzieciątka Jezus datowana na lata ok. 1370-1380, umieszczona w ołtarzu głównym. Właścicielem kościoła jest Parafia Imienia Najświętszej Maryi Panny w Inowrocławiu. 13 lipca 2008 roku kościół został podniesiony do rangi bazyliki mniejszej.
źródło:https://pl.wikipedia.org/wiki/Kościół Imienia Najświętszej Maryi Panny w Inowrocławiu(dostęp 21.VIII.2017)

Wszelkie prawa zastrzeżone©2012 Janusz Świerkot, Beata Brachaczek-Świerkot. Wszelkie materiały i zdjęcia zamieszczone na stronie należą do ich autorów. Wykorzystanie zdjęć bez zgody autora jest zabronione.